Het weer is net wat opgehelderd 't Is zondagmiddag, Buitenveldert De flats zijn hoog en goed gebouwd Daartussen is het kaal en open De jongen en het meisje lopen Er eenzaam en verliefd en koud De groenstrook langs de supermarkt Ligt nog te jong, te aangeharkt Tussen de voorrangswegen Hij zegt "ik wil met je naar bed" Zij hoort het niet want er daalt net Gierend een DC-9 Mannen met stomme-filmgebaren Staan doelloos voor het raam te staren Tot het begin van de tv En volgen langs de Avrobode Daarbuiten om de tijd te doden In 't troosteloos decor die twee Het meisje zegt "ik hou van jou" De jongen denkt "waar kan het nou" De hele boel zit tegen Hij drukt zijn nagels in haar hand En laag scheert over het wijde land Alweer een DC-9 Ze staan verloren in de vlakte Hij denkt "als ik 'r hier eens pakte Voor het oog van heel de nette buurt" Zij denkt wat ze in de verte bouwen Is misschien klaar als wij gaan trouwen Maar God weet hoe lang dat nog duurt 't Is zondagmiddag, eindeloos In blokkendoos na blokkendoos Zeggen ze "er komt regen" De twee gaan schuilen in een portiek Voor regen, leegte en publiek Er gaat een licht aan hier en daar Zondag half vijf, het glas staat klaar Er worden zakjes friet gehaald Laag over Buitenveldert daalt Huilend een DC-9