Meisjes by Frans Halsema Wanneer zo als jongen het leven je pakt Met z'n wetjes, z'n plichtjes, z'n eisjes Dan duurt het niet lang of je komt in contact Met het grote probleem: met de meisjes Die zijn zoeter bij 't spelen en 't leren dan jij En die wa**en zichzelf uit d'r eigen En die pa**en veel meer op d'r kleren dan jij En zijn bang om een standje te krijgen In huis en op school zijn de straffen voor jou En voor haar zijn de lof en de prijsjes En waar alles om draait, ach je merkt het al gauw Zijn de meisjes, de meisjes, de meisjes De grote meisjes, de kleine meisjes De grove meisjes, de fijne meisjes De bruine meisjes, de blonde meisjes De hoekige meisjes, de lachende meisjes De aardige kuil-in-d'r-kinnetje meisjes De ben-ik-geen-aardig-vriendinnetje meisjes De suffige, schone-handjes meisjes De nuffige broekjes-met-kantjes meisjes Zij zijn nummer één en jij bent nummer twee Of liever, jij telt helemaal niet meer mee Naast de meisjes, de meisjes, de meisjes Dan wordt je zo'n twintig, je hangt aan de muur Veel aardige snuitjes in lijstjes En iedere dag brengt een nieuw avontuur Want dan ben je getapt bij de meisjes Dan vlij je jezelf dat je een Don Juan bent Verzadigd van ondervinding Die het meisje in al haar verscheidenheid kent En het zo om je vinger kan winden Ze laat het je geloven en jij, je slikt braaf Haar lieve vereringsbewijsjes In schijn ben je meester, in werkelijkheid slaaf Van de meisjes, de meisjes, de meisjes Van schattige meisjes, van kattige meisjes Van schuchtere meisjes, van nuchtere meisjes Van willige meisjes, van grillige meisjes Van mollige meisjes, van lollige meisjes Van heel onschuldig naïeve meisjes Van kameraadschappelijk sportieve meisjes Van motorfiets en van tennis meisjes Van wie-maakt-eens-leuk-met-me-kennis meisjes Je voelt je gevleid en spandeert dan gedwee Je lijf en je ziel en je portemonnee Aan de meisjes, de meisjes, de meisjes Maar raak je zo zoetjes de veertig voorbij En je haar wordt wat dunner en grijsjes Dan ga je voorzichtig een beetje opzij Als het geldt een ontmoeting met meisjes Ach, je bloed wordt wat kil en je hart wordt wat zwak En je voelt je wat ouwelijk bij tijden En je raakt wat gesteld op je rust en gemak En je leert de emotie te mijden Dan droom je niet meer van een hemel op aard Met engeltjes in paradijsjes Dan ben je bezonken, bezadigd, bedaard En je hebt je bekomst van de meisjes Van kribbige meisjes, van snibbige meisjes Van pezige meisjes, van vlezige meisjes Van zure meisjes, van dure meisjes Van aanhalige meisjes, van schandalige meisjes Van ranke, slanke, etherische meisjes Van reuze nerveuze, hysterische meisjes Van slordige, nonchalante meisjes Van chique en heel elegante meisjes Je bekeert je, rangeert je, je trouwt en weldra Dan wreekt zich het noodlot, dan wordt je papa Van 'n meisje, niets anders dan 'n meisje