Beti zurekin jairik jai beti zurekin nora nahi ni zurekin triste zu nerekin alai Nire bi eskuen uztai bide lagun eta bidai baina nik ez nuen panderoa jo nahi Plazetako korrojira teklatu eta diztira denak beti trikitiari begira niretzat nahi ta ezinen musikari ez jakinen musika tresna ziztrina baino ez zinen Sarritan egon naiz dudan erabat uzteko mugan bein lehiotikan ere bota zintudan ez nintzen konturatzen len trikiti gorputz lirainen taupada kolpea nola zu zinen Ai bihotzeko pandero zuk eman didazu gero nik zuri eman dizudan adina bero sarri esan dizut ezetz ia eldu zattut hortzez baina gaur maite zaitut bihotz bihotzez