[Verse 1: Typhoon] Wat zijn woorden opgeschreven als de kern ervan niet wordt begrepen Voorbij het punt van lezen is het de kunst van leven Tussen de regels Buiten de kantlijn Hoe anders zou het zijn? Hoe anders zou het zijn? Ben een gezegend man maar een man met gebreken Soms belabberd, niet eerlijk, soms te berekenend Alles op de tekentafel Liefde... geven is makkelijk maar ontvangen van een ander kaliber Je kent m'n streken en m'n kracht Kent de muziek, de poëzie en wat het heeft gebracht En ik ben dankbaar voor mijn lach Als ik dat niet had was ik depri of suicidaal Ze zeggen 'doe normaal, verman jezelf' Al gaat het goed, dit paradijs lijkt soms verdacht op een hel Maar goed, ik sta versteld, sta stil en herinner me Alles is er al van binnen [Chorus] Als de hemel valt De hemel valt De druk op God wordt groter en ze draagt het allemaal Maar als de hemel valt, zullen we het samen moeten dragen En kunnen Zij en Allah samen even weg [Verse 2: Typhoon] Misschien ben ik een domme jongen maar mijn God zeg me waarom men zonden blijft verkondigen als liefde de bron is Dat is geen brood maar kruimels uit mensen handen Niet de jou of een zogenaamde duivel Zeg, hoe is het nou? Als een multi-spagaat Er altijd zijn voor iedereen en alles Beetje zoals m'n eigen ma Zij is te goed voor deze wereld We willen meer, plus door de crisis is iedereen skeer En dan die eeuwige strijd Klokdrama aan de deur, het genieten van de partij Ja Ja we willen ons gelijk Opgehangen aan ideeën van 't liefst één waarheid Liefje hoe zou het zijn, even een break Telekinetisch of met de trein Pootje baden in het universum, modderbad, verse koffie en de ochtendkrant [Chorus] Als de hemel valt De hemel valt De druk op God wordt groter en ze draagt het allemaal Maar als de hemel valt, zullen we het samen moeten dragen En kunnen Zij en Allah samen even weg