Als de dolfijnen aan 't minnekozen zijn Dan doen ze beslist geen water bij de wijn De ene doet alles naar de ander z'n wens Kijk, dat is weer eens iets anders, mens Ze laten zich zorgeloos gade slaan Want er zijn geen gordijnen in de oceaan Soms met z'n tweeen, soms meer dan drie Nergens een spoor van mensen jaloezie Elk krijgt het zijne, jij eerst en dan ik Ieder z'n eigen volmaakt ogenblik De zon scheen in 't water, in 't begin En nu strooit de nacht er z'n sterren in Langzaam, heel langzaam, zwemt men uiteen Afspraken maken, dat doet er niet een Minnekozen, minnekozen, de vrijheid is goed En 't water zout, maar de liefde is zoet Maar, wij zijn mensen, nietwaar Marjolein? En wij doen liever elkander pijn