Claudia De Breij - Weet je nog lyrics

Vroeger toen ik klein was, moest ik vaak Met mn moeder mee de stad in naar een stoffenzaak Het duurde uren, ik verveelde me kapot Terwijl ze uitgebreid naar dat ene stofje zocht Maar het was een lekker soort verveling, ik speelde graag alleen Ik hoefde niks te doen en ik hoefde nergens heen Todat zij me riep "clau, wil jij wat voor me doen" Knoopjes zoeken in die ene kleur groen Ik hoor nog hoe je zei Doe er nog maar twee knoopjes bij Want al naai ik me rot Alles wat het doet kan kapot Ik hoor nog Ik zie nog Ik weet nog Toen leek het ook nog gewoon of alles bleef Zoals het was, dat iedereen voor altijd leeft En dat de tijd nooit op kon, daarvoor was er veel te veel Urenvol gehang en oneindige verveel En ik dacht ook nog dat hele erge pijn Altijd zoals dat goed in je knie zou zijn Waar zij, omdat je broek kapot was gegaan, een appeltje op had gedaan Ik hoor nog hoe je zei Kus d'r op dan is het is voorbij Mama maakt je broek toch Alles wat het doet kan kapot Ik hoor nog Ik zie nog Ik weet nog Maar nu ik in de schappen zoek Een knoop voor aan mn spijkerbroek Weet ik hoe het is Dat we allemaal blootstaan Allé, dat moeders ook doodgaan En hoe ik je mis, nu alweer Ik hoor nog hoe je zei Nu doe ik het nog, maar straks jij Kijk maar mee, let goed op Want alles wat het doet kan kapot En ik wou dat ik toen Begrepen had wat ik nu moet doen Ik hoor nog Ik zie nog Ik weet nog Alles wat het doet kan kapot Alles wat het doet kan kapot Alles wat het doet kan kapot ... Alles wat het doet kan kapot