Es stö am ne Plätzli zwo Linde Höch über em Lärme vom Tal Umwäjt vo allne vier Winde, isch's ine dert wohl. Wohl isch's o üs dert ym Schatte, D'Wält ligt üs chlyy vor de Füess Si söll nume dert no chly warte, mir schicke re Grüess Da obe vom Ballebüel Es isch es herrlichs Gfüel Da uf em Ballebüel Wyt wäg vom Gwüel. Früecher, da hei si no tanzet By de Linde, da obe am Büel U mee weder einisch het's gfunkt zwüsche Meitschi u Giel. U we si spät z'Aabe gäg hei sy, Isch är no mit ire chly mit, U mänge u mängi gäb's ooni di Linde hütt nid. Es isch es artigs Gfüel Da uf em Ballebüel Da uf em Ballebüel Bruucht es gar nid so viil. Früecher, da hei si no gsunge Bym Schaffe ym Huus, uf em Fäld, Hei mitenand ds Höi ynebrunge u d'Ächer da bstellt. U z'Aabe het ds Änni yr Stube De mängisch no Zithere gspilt, Säget, dir Lüt, isch das nid ganz es heimeligs Bild. Es isch es urchigs Gfüel Da uf em Ballebüel, Da uf em Ballebüel Da hei sii no der Wyl! Plötzlich verrysse Motore Di Stilli da obe am Bärg. Mit Mähdröscher u mit Traktore gö sii itz a ds Wärk. Es schwinde di gmüetvolle Bilder, D'Zyt isch hie nid blybe staa, Si dräjt immer wyter, s'wird still u der Aabe isch da, Da uf em Ballebüel, Es isch es friedlichs Gfüel, Da uf em Ballebüel Da hei mir no der Wyl! Da uf em Ballebüel, Es isch es friedlichs Gfüel, Da uf em Ballebüel U langsam wird's chüel.