Ben Cramer - Carolien lyrics

De stad lag verlaten als een mistige vlek En ik wist niet waar ik heen moest gaan Een vluchtige vogel, een schuwe hond Het kouwe neonlicht, ik kon niet meer staan Duizenden straten door, maar ik vond geen uitweg meer Waar was je, o, ik wist 't niet Maar je naam riep ik toch keer op keer O, Carolien, o, Carolien Laat weten waar ben je, ik mis je, o, Carolien Ik huil om jou, jij bent mijn vrouw Ben ik je verloren, voor altijd, zeg 't me nou Ik leef in eenzaamheid Nachten heb ik zo gelopen, door de grijze stad, zonder jou te zien Doelloos liep ik op 't asfalt van de natte brug, en ik vroeg mezelf hier misschien Maar ik had de moed al opgegeven, bij mezelf, voor altijd Ik zag mezelf alleen nog in de etalegeruit, vol haat en spijt O, Carolien, o, Carolien Laat weten waar ben je, ik mis je, o, Carolien Ik huil om jou, jij bent mijn vrouw Ben ik je verloren, voor altijd, zeg 't me nou O, Carolien, o, Carolien Laat weten waar ben je, ik mis je, o, Carolien Ik huil om jou, jij bent mijn vrouw Ben ik je verloren, voor altijd, zeg 't me nou