De warme avondzon lag als een goud tapijt over de straten van Athene Zachte muziek begeleidde een mooi meisje met zwarte ogen Dat danste voor geld dat de mensen haar gaven Op de avond dat ik haar wilde ontmoeten is ze niet gekomen En niemand kende haar naam Maar ze noemden haar "De slavin van de nacht" In de straten van Athene Danste zij de hele nacht Niemand weet wat er gebeurd is Nadat ik haar in die straat daar in Athene had verwacht 'k Zie nog steeds die zwarte ogen 't Heeft me eenzaamheid gebracht 'k Hoop dat ik haar eens zal vinden Die ik niet meer kan vergeten na die wondermooie nacht In die stad vol witte huizen Vind ik haar misschien nooit meer 'k Zie nog steeds in al m'n dromen Hoe ze danste, toen die keer In de straten van Athene Klinkt de melodie heel zacht Die ik nooit meer zal vergeten 'k Zie nog steeds in mijn gedachten haar weer dansen in de nacht Met haar ogen vol verlangen Keek ze mij toen zwijgend aan Alsof ze mij had willen zeggen Zonder woorden uit moest leggen: "Na vanavond moet ik gaan" Alsof ze mij had willen zeggen Zonder woorden uit moest leggen: "Na vanavond moet ik gaan"