Görmezdim ben, duymazdım hiç, Sormazdım ki, neden böyle diye...
Girmezdim hiç, karanlık yollara, Çıkmazdım asla, sınırların dışına.
Karanlık yükseliyor, ayrılık rüzgârları, Duvarlar çatırdıyor, fırtına artık çok yakın.
Bu böyle gitmez ki, umut hiç bitmez ki, Kuleler yükselirken, milyonlar susmaz ki,
Elbet bir gün doğar, güneş bu karanlığa, Sırt sırta verir insanlar.
Elbet bir gün batar, zalimlerin gemisi, Biliyorum, bu böyle gitmez!
Böyleymiş hep, zorbaymış dünya, Bakmazmış hiç, kimsenin göz yaşına.
Kurtuluş yok, tek başına, Ya hep beraber, ya da hiç birimiz!
Karanlık yükseliyor, ayrılık rüzgârları, Duvarlar çatırdıyor, fırtına artık çok yakın.
Bu böyle gitmez ki, umut hiç bitmez ki, Kuleler yükselirken, milyonlar susmaz ki,
Elbet bir gün doğar, güneş bu karanlığa, Sırt sırta verir insanlar.
Elbet bir gün batar, zalimlerin gemisi, Biliyorum, bu böyle gitmez!
Bu Böyle Gitmez…