Hvørt skal tú riða, Ólavur mín
Á lofti hongur brynja tín
Tú fer ikki at veiða tað hind
Men tú fer til tína leikalind
Hvít er skjúrtan, val er hon tvigin
Í blóði verur hon av tær drigin
Ólavur snúðist síni móður frá
Gud gevi ikki ganga sum mær er spáa
-Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Ólavur ríður eftir bjørgunum fram
-Kol og smiður við
Fann hann upp á eitt álvarann
-Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Út kom eitt tað álvafljóð
-Kol og smiður við
Flættað hár á herðar dró
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Ver vælkomin Ólavur Riddararós
-Kol og smiður við
Tú gakk í dans og kvøð fyri oss
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Tú tarvt ikki flætta títt hár fyri meg
-Kol og smiður við
Eg eri ikki komin at biðja teg
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Eg kann ikki meira hjá álvum vera
-Kol og smiður við
Í morgin lati eg mítt brúdleyp gera
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Hvat heldur vilt tú sjey vetur liggja á strá
-Kol og smiður við
Ella vil tú í morgin til moldar gá
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Hon skonti honum í drykkjuhorn
-Kol og smiður við
Har fór í tað eiturkorn
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
dansið lystilig
Ólavur studdist við saðilboga
-Kol og smiður við
Hann kysti tá moy av lítlum huga
Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv,
Dansið lystilig