Het eind van de saaiheid is altijd het uur van de waarheid
het dal lonkt donker onder de piek
als je aarzelt is het altijd God zelf die je aankijkt
soms is het vechten, soms is het muziek
Half groggy zie ik het joch dat in bed in zijn boek las
hoe prairies en bergen werden geslecht
in het westen dat toen nog verder dan ver weg was
waar de zon ondergaat, ver weg maar echt
dan klinkt een welbekende stem in de ring
Breek de ban, drink en dans en zing
Aan het eind is er niets dan de liefde, de liefde, de liefde