قسمت اول
این زندگی کلفت برید
بچگی کن حتی اگه بزرگ شدی
دلت میخواد برگردی و بچه شی
عقب عقب از سرسره بالا بری
با عشق دل به کارا بدی
نه فکر پول باشی و بازار بتیغی
محله ی قدیمی ، گل کوچیک با پیرهن کریمی
مجیدی ، ندیدی ، لایه خوردی پریدی
شر شر عرق ، غر غر شنیدن از همسایه
بلبل بشی و توپه بشه پاره
فردا بری سه لایه ش کنی و دولوکس بگیری
پازلاتو با صدای گوگوش بچینی
بعد گل کوچیک ، اسکمو آلبالو ، آلوچه
پول دارم این بار و مهمونِ من باش و فقط گوشاتو بده بهم قرض
آخرِ این آهنگ میدم جفتشو بهت پس
بده ش پس
قدیما رو ببین ، فرشتست
خدایی نمیشه زد بهش دست
صفای نون وایی که مغز ... واسه برشته ش
گوشات که با رپ میخوابید و عشق است
آتاریت ، فامیلی گیمت
شدی مثل بازیاش ، راه میری عین
قارچ خورش ، دنبالِ ماشرومی
علفی چیزی تا که پاش بودی
حیف شد همه لحظه هات پکید
روزگار که عوض شد ، خودِ تو چی ؟
نسل به نسل پاسکاری شدی
فصل به فصل باز داری امید
یه روز هم میاد که بال داری گمی
نمیدونم چرا شده کارا اینطوری
همش از خودت میپرسی آیا این تویی؟
نه ...
قسمت دوم
یه زمانی همه چی خوب بود
دل ها مثل آییه صاف و بدونِ روپوش
باز میخوای که کیف شه کوکت و برگردی هی به کوچه
دلتنگی که شاخ و دم نداره
همش میخوای که پا رو دم نذاره
مزه ی نوشمکا که زیرِ زبون هست
میدونم دل تو هم لک زده در اون حد
تایگرای پاره پوره
بخوای برگردی هم دیگه راهِ دوره
دیدن دنیا از پشتِ پوست شکلات ها
برف بازیا و توش فرو با پا
با دوچرخه ، ...چرخ تو کوچه
بوقِ شیپوریت هنوز تو گوشِ
لاویزایی که طعمشون و به دنیا نمیدم
از وجودم میخوامت حتی ، یه دنیا بگی نه
ولی امروز چی؟ ، بگو دنبالِ چی ام
طعمِ خوشی رو از یاد بردم
ولی امروز چی ؟، زیرِ غبارِ میهن
خسته ام و کلی حرفا خوردم
چی مونده برات ؟ بهتره بگم کی مونده برات
خاطرات که میمونه بیات
چند تا عکس که میمونه برات
میون هوات ، میونِ حیاط
بوی بارونی که روی خاک میشست
بوی بنزینی که از تو باک میریخت
بوی آدمای اهلِ دلی که یکی یکی رفتن و یکی روشون خاک میریخت