στη φαντασια μου γυμνη στεκεσαι παλι
τρυπες στο προσωπο σου αιμα που λιμναζει
τα χερια σου απλωνεις τα ματια να βγαλεις
αλλη μια αποπειρα να μη βλεπεις τι κανεις
στεκομαι διπλα σου οσο το απολαμβανεις
πως καθε σκεψη σου σε κανε να τα χανεις
κομματιαζεις την ατμοσφαιρα που υπαρχεις
ψυχες που φευγουν τωρα τρεχεις να προλλαβεις
σε μελωδιες που τραγουδαγες τρομαζεις
ησουν φωνη που τρομαζε ολο το κοσμο
ησουν σκανδαλη πριν να ακουστει ο κροτος0
ησουν το οπλο τωρα εγινες ο στοχος
μες τη σιωπη ενας επιθανατιος βρογχος
δειλιασα χρονια να στο πω
μα μες στη σκεψη μου εισαι ηδη νεκρος
δειλιασα μπροστα στο κενο
να σε τραβηξω μαζι μου μες το βυθο
για δες πως ειναι οποιος μισει
φτιαχνει κομματια να ακουστει
ειμαι οτι μισησες για αυτο και με γουσταρω
ειμαι οτι μισησες και μονο αυτο φτανει για να πεθανω
σαδιστης εξ αποστασεως με μενα
και πιστεψε με δεν ειναι μαζοχισμος
δεν ειναι ο πονος που μου προκαλει ηδωνη
μα η σκεψη πως τον πονο προκαλω εγω
εψαχνα χρονια μηπως βρω το γιατρικο
να δω τι παιζει μες στο σαπιο μου μυαλο
εψαχνα χρονια μηπως βρω τον αριθμο
που ανοιγει τη σπηλια ολων των θυσαυρων
του μισους της οργης
του τρομου της αναισθησιας
της αναγκης για εκδικηση
απεναντι σε καθε λεπτο που σας χαρισα
απεναντι σε καθε σφαιρα που στο οπλο κρατησα
διωχνω ανθρωπους απο διπλα μου απ τη γεννα
γιατι απεναντι τους στεκομαι συνεχεια
διπλα μου μειναν οσοι αντεξαν το βλεμμα
ενος μελλοντικου αυτοχειρα μια μερα
δειλιαασα χρονια να στο πω
μα μες στη σκεψη μου εισαι ηδη νεκρος
δειλιασα μπροστα στο κενο
να σε τραβηξω μαζι μου μες το βυθο
για δες πως ειναι οποιος μισει
φτιαχνει κομματια να ακουστει
ειμαι οτι μισησες για αυτο και με γουσταρω
ειμαι οτι μισησες και μονο αυτο φτανει για να πεθανω
και ομως σιχαθηκα απειρες αδειες
σου εδωσα να μπεις μες το μυαλο μου
και ειναι οι παρανοιες που σε γεμισαν
τις γαμησες και υστερα χαθηκες
και ειναι ο σπορος που αφησες
τωρα για δες εκωλαπτηκε
ειναι καλυτερος απο μενα
εγω τα γραφω αυτος θα τα κανει
κλειστειτε οσο σπιτι σας
οταν θα βγει στο δρομο η πραγματικοτητα
μου θα χει ποδια και χερια
δε θα αφησει κανενα σας να της πει
ποιο ηταν το σωστο
δε θα προλαβετε καν
στο ξερεις κατι εισαι λαθος
θα εχετε φτυσει ηδη τη τελευταια σας αναπνοη
αυτη τη γαμημενη τελευταια αναπνοη που θα μου δωσει οξυγονο
αυτη τη γαμημενη αναπνοη που θα μου δωσει ζωη
γιατι φοβαστε να ερθετε μαζι μου στο βαλτο
αν δε θελετε μπορω να σας πνιξω εγω..