η τελευταια εικονα απο αυτο το χρονο
εσυ στη θαλασσα και γω στον ουρανο
μα θα βρεθουμε στον οριζοντα γαμωτο
και αν δε βρεθουμε η λυση ειναι να τρελαθω
30χιλιαδες ποδια βουτια θανατου
για να αντικρισω εστω για λιγo τη ζωη
αλλη μια αποπειρα αποφυγης του βαλτου
πες το μια βολτα λιγο πριν την ηδονη
κρυμμενος στη σκια ενος πελωριου βραχου
κανω κεφαλι να σπασω τη σιωπη
εκλιπαρωντας αλλη μια στιγμη γαληνης
επανω στη τσιμεντενια σου αναπνοη
κερναω μια τζουρα απο την αρρωστια μου γλυκια μου
πριν τρελαθω εντελως και πεσω στο κενο
αλλιως μη το σκεφτεις καν κουκλα δε γουσταρω
στον ερωτα μου να δινω νοθο προιον
θυμιζε πετρινα χρονια καποιου ζωγραφου
εκεινο το τοπιο με την απωλεια γυμνη
κοντα στις πιο ομορφες πραξεις για ενα παλιατσο
ειναι και στο χαμογελο η επιστροφη
και οταν ψυθυριστα σου πα ολα δικα σου
το μονο που χα ηταν ολη μου η ζωη
και οταν εισαι καθε ενα απο τα φυλαχτα μου
μην απορεις πως κρινω το σημαντικο
απωλεια μνημης απο την ελειψη οριων
αναμεσα σε οσα εζησα και οσα πιστευα πως ζω
αλλη μια εξισωση δυο αγνωστων ηλιθιων..
με πιο ηλιθιο εμενα τον γνωστο
κερναω μια τζουρα απο την αρρωστια μου γλυκια μου
πριν τρελαθω εντελως και πεσω στο κενο
αλλιως μη το σκεφτεις καν κουκλα δε γουσταρω
στον ερωτα μου να δινω νοθο προιον
μες το ταξιδι μου ειδιλιο
τα βραδυα οταν σκαλωματα ειχα φαει
σε 2 ματια απ'το ιδιο κραμα
με αυτο που με κανε να σκεφτομαι
πως σκαω σα φωνη απ το διαστημα
και ολα τα γαμω μεχρι να φτασω
στο κοσμο σας το φρικτο
να αγγιξω γη να γινω αλλο ενα μηδενικο
πιστευω στην αποφυγη τον ορων
στα παρακαλια των δαιμονων
σε καθε ουσια που ξεφευγει απ το νομο
αν μπορειες να αναπνεεις διχως να σκεφτεσαι
τοτε μαραθηκες
αν διπλα μου πως κατι λειπει αισθανθηκες
τοτε σα σταση λεοφωρειου με ειδες και αρκετα δε σταθηκες