εσωστρεφής :
Αλλάζω σκεπτικό σ'ένα κρύο λουτρό
το στυλό υποδηλώνει το χάρτινο μου μυαλό
έλα κοντά να συναντήσω τη πνοή σου
πίστεψε με αν μπορούσα θα το'χα κάνει εγώ
-όλα καλά θα πάνε
Οι μάγισσες κοιτάνε και σκοτώνουν τις μέρες που αποφάσισα να ζω
μ'έχουν αλλάξει αυτά τα μύρια άνθη
μέσα απο μια καθημερινότητα που υπάρχει
ο συγγραφέας δίνει χρώμα μα υπάρχει μόνο μάχη
μ'όνομα υπογράφει,κάτω αριστερά το έργο του
και με δάκρυα λέει πως υπάρχουν μόνο λάθη
και συνηθίζω , αυτό που γράφω να σκίζω
γιατί ο συγγραφέας με το Μήτσο,έχουνε πρόσωπο ίδιο
και συγκλωνίζω προσωρινά τον εαυτό μου
μέχρι να βγω απο το σπίτι και να αντικρύσω τον πύργο
έχω ένα σπίτι με θεμέλια γερά
που οι κολώνες του γελάν ειρωνικά μπροστά στο πύργο
δεν έχω ανάγκη κάποιον πύργο
απλά ήρθα τόσο δύσκολα
για να μου πεις με ευκολία να φύγω
ρεφρέν :
στον καπνό που φυσώ πάντα βρίσκεσαι
στη λύπη που με τυλίγει κάπως ελίσσεσαι
τρυπώνεις μέσα στις νύχτες και εξαφανίζεσαι
το άλλο πρωινό βλέπω αγκάθια κι'εσύ κρύβεσαι
Sponty:
Ει, τι φάση; εγώ το κάνω δύσκολο;
είναι περίπλοκο να μπεις μεσ'το μυαλό μου
έχω φυλλάξει το καλύτερο γραπτό μου
το χειμώνα θα το κάψω να ζεστάνω το εγώ μου
είμαι αυθόρμητα εσωστρεφής και ακίνδυνος
στο λήθαργο της εποχής, ξυπνώ για να ξεφύγω
το τελευταίο εμπόδιο ήταν αστείο
κι'έχω μια κακιά συνήθεια : το ένα να κάνω δύο
κοίτα να δεις που οι ασπίδες μας δεν έσπασαν
τα πάντα μας προσπέρασαν
κι'εμείς μόνοι μας φύγαμε
οι περιστάσεις μας έκαναν ό,τι γίναμε
κι'έχω άπειρους λόγους να λέω πως αποτύχαμε
ναι, αυτό το'γραψα στη σκακιέρα
η επόμενη μου κίνηση θα'ναι απέναντί σου
η επόμενη,θα είναι νικητήρια
αυθόρμητος στο προγραμμά σου και άντε γαμήσου