Smilin - 02. ΣΤΟ ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΛΙΜΑΝΙ lyrics

Εν το 1ο κουπλέ τζιαι εγκυμονεί τούτη η πέννα που τες πρώτες γραμμές νιώθεις τον πόνο που τη γέννα: Τερατογένεσις πας το χαρτί μου! Μαζί μου κουβαλώ όσα εχαθήκαν που το ραπ μεσ' το νησσί μου: Εγώ έβαλα δουλειά για να το πιάω το μικρόφωνο εκάθουμουν τζαι έλιωνα που πασ' το κασετόφωνο(!) 20 χρόνια, όι μιαν ώρα τζαι μετά να σου ραππάρω έκαμα το αναπνοή μου στον λαιμό μου να μεν σε πάρω... Σαν το γάρο, επέμενα για τόσα χρόνια όσπου να μάθω πως να ελέγχω τες λούπες τζαι τα λόγια σε υπόγεια σε ανόγεια τζαι οπουδήποτε επίεννα έγραφα πάντα τα άπαντα, παμόν εν του εδίεννα! Τωρά τι θέλεις που μένα? Τωρα εκπνέω φωθκιάν! Τωρα τα mics μου εν καμένα εμένα! Τζιαι έχω λόγια αναμένα, κομπολόγια που εν δημμένα με τα λάθη τούντης φάρας τζαι όσα επίασειν χαμένα Ανοιχτά της μεσογείου στο πιο σκοτεινό λιμάνι έσιει κάποιον που τες νύχτες εν τζοιμάται οσο πίννει να ξιάσει τόσο πιο πολλά θυμάται τζαι οσο τα δεσμά του κόφκει τοσο σφίγγει το κολάνι οσο γράφει να ξιάσει τόσο πιο πολλά θυμάται... Εν το 2ο κουπλέ τζαι το χαρτί θέλει αλήθκειες να γεμώσει θέλει να δώσει κάτι πίσω πριν την πτώση θέλει τον δρόμο να απολαύσει πριν τελειώσει θέλει ούλλη τουντη λάβα να σιωνώσει... Ρε θώρε τα σιέρκα μου εγεμώσαν εγκαύματα... Αλλά ακόμα γράφω πράματα που κρούζουν! Γάματα! Παρέα μου, εν έσιει δρόμο που εν σωστός μα να θυμάσαι όσπου φοάσαι ο λόγος σου ενναν λειψός τζαι αν δεν φκάλεις την ψυσίη σου, τι να ραππάρεις? αν μετράς πόσα διας τζαι πόσα πιάννεις εν ρεφάρεις ποττέ σου πρέπει να είσαι ο εαυτός σου...

Μεν συγχίζεσαι εν είμαι εγώ ο εχθρός σου... Αν όσα άκουσες δαμέσα θεωρείς τα μαλακίες εν που έμαθεν ο νούς σου με τες δικαιολογίες μάλλον άλλαν τα άλλων τζαι τα λάθη εν πάντα άλλων αφου έτσι σε εμάθαν πως να κάμεις κάτι άλλο? Ανοιχτά της μεσογείου στο πιο σκοτεινό λιμάνι έσιει κάποιον που τες νύχτες εν τζοιμάται οσο πίννει να ξιάσει τόσο πιο πολλά θυμάται τζαι οσο τα δεσμά του κόφκει τοσο σφίγγει το κολάνι οσο γράφει να ξιάσει τόσο πιο πολλά θυμάται... Εν το 3ο κουπλέ τζαι χαζίρι εδειλήνωσε το μέσα μου επήρωσε μα ακόμα εν ετέλειωσε επλήρωσεν η πέννα μου αλλο μια φορά δικαίωμα παρτίδα τελευταία! Τζαι έτσι απλά για το ξενέρωμα, Julio εν το όνομα μου γείτο όι η περσόνα μου εν θέλω παρατσούκλι για να λέω το τσαττιστό μου εδκιάλεξα που την αρκή τον μόνο κανόνα μου να είμαι πάντα ο εαυτός μου... Γι' αυτό τζαι εν χώνουμε αμαν χώνω γιατι λέω αλήθκειες μόνο,τζαι ότι έπιασα στον δρόμο μοιράζω το σαν δώρο προς τον κόσμο που εν φακκά ούτε μια πενιά με την ελπίδα ότι κάπου ενννα φτάσει τελικά τζαι εννα ριζώσει, το μύνημα τζαι η γνώση τζαι έτσι, σιγά σιγά τζαι αθόρυβα ο σπόρος θα φυτρώσει τζαι εννα γίνει ένα δέντρο στην αυλή σου... Τζαι κατίσιη σου! Γιατι εν τα τραούθκια μας που ακούσειν μες το σπίτι σου! Ανοιχτά της μεσογείου στο πιο σκοτεινό λιμάνι έσιει κάποιον που τες νύχτες εν τζοιμάται οσο πίννει να ξιάσει τόσο πιο πολλά θυμάται τζαι οσο τα δεσμά του κόφκει τοσο σφίγγει το κολάνι οσο γράφει να ξιάσει τόσο πιο πολλά θυμάται...