من و نداری مث داداشیم که پا به پا
از اول باهم بودیم حتی تو اروپا
میگن داداشمون تو غربه،نه تو غربت
میگن دادا مشهوری،میگم تف به این شهرت
میگم تف تو روح پدرم که ارثیه نذاشت
وقتی دوقرون نداشت ،گوه خورد بچه کاشت
مث علف هرز تو دنیای کوفتی
هرکی برسه بزنه تو سرم جفتی
پشت کنکور لعنتی موهام سفید شد
بعد هم مث سگ بندازنت بیرون از گود
هر کی دکتر میشه می پیچه نسخه برات
تو حالت بهم می خوره از همه بدت میاد
یکی عاشقته میگی شاید مرهم دره
ولی وقتی مایه نداری عشق کیلو چنده؟
گفت پول همیشه نمیاره خوشبختی
گفتم ولی وقتی نداری حتمن بدبختی
به ما هر کی رسیده پول کثیف و نجسه
مث اینکه ما اون آدم بده ایم توی قصه
مث اینکه واسه ما نداری مث شرفه
اتفاقا تنها چیزی که ندارم شرفه
اگه شرف داشتم مث بقیه دزد بودم
واسه ضبط دو تا دونه تراک باید جون بدم
اگه شرف داشتم شر و ور می خوندم
خم می شدم پیش ارشاد و ایران می موندم
دارم چرت می گم
دارم چرت می گم
ولی حقیقته
سخته حقیقته
فرقی نمی کنه آسمون همه جاش یه رنگه
این زمینه که یه جاش زشته یه جاش قشنگه
رو این زمینه که بعضیا می خورن و دارن
بعضی با گرسنگی شب رو بالش سر میزارن
بعضی از هر راهی پولدار میشن میلییاردرن
این یعنی اونا که ندارن باس بمرین
این یعنی شعر وشعارِاینا همه حرفه
شکم با قصه سیر نمیشه.میشه؟پس کی؟
میدونی چیه بدبختی با آدم تعارف نداره
بی پولی بیچارگی هیچ جا هیچ فرقی نداره
هر چی منگ و گاوگولس واست آدم میشه
هر چی نفله و مردنیه واست رستم میشه
یه دور نگاه کن دور وبرت و عقت میگیره
تو سری از همشون مایه نداری غصه‌ات میگیره
وقتی نداری یه گوه زندگی هرجا
اونکه داره پیش میره تو میزنی درجا
وقتی نداری زنتم با تو غریبه میشه
میبینی تحویلت نمی گیره نگو پس چشه
وقتی نداری حقیری باید بمیری
وقتی مجبوری واسه اجاره خونه قرض بگیری
وقتی داداشتم واسه پول از تو چک می خواد
وقتی رفیقت درتو می ماله و کش میاد
اینه که کینه تو دلت یواش یواش جمع میشه
معنای عشق و عاطفه از وجودت کم میشه
می دونی هر کی یه جورایی یه چیزی کم داره
هیشکی خوشبخت نیست تو دنیا هر کی یه جور غم داره
هر کی تو دنیای خودش واسه خودش مملیه
اینا که میبینی همه حسن پپن الکیه
اگه مردن می دونن وضعیته زناشونو
اگه زنن من می دونم وضع
گریه هاشونو
درام چرت می گم
دارم چرت می گم
ولی حقیقته
سخته حقیقته