Hayat ağacında yapraksın ey insan
Doğmuşsun birgün ilkbaharda
Gün olur yine dönerde devran
Sanada gelecek sonbahar uyan
Ör duvarları dereler üstüne
Vadilerden aksın betonlar
İçsin ağaçlar gri sularını
Doğanın gözleri kapanana kadar
Kalmış gölgede kuru kuru dalları
Ağlıyor üzgün bir ağaç
Kurutup dereleri kül edip dağları
Viran ettin dünyayı
Doğanın dervişi bile bilge adamlar
El pençe divan bir garip olmuş
Ellerinde kanlı ölü fidanlar
Ruhları ölmüş korkuluk olmuş
Çiçeğin sureti dönmüş güneşe
Üç maymun olup karalara bakma
Kaldır başını ezilsin endişe
Evrenin ah'ını alnına yazma
Kalmış gölgede kuru kuru dalları
Ağlıyor üzgün bir ağaç
Kurutup dereleri kül edip dağları
Viran ettin dünyayı
Kafası tüccarı zalim adamlar
Gözleri bağlı dilleri keskin
Masumun ekmeği iki dudak arası
Ektiği toprağı zalime teslim
Perdeyi açmış dünya sahnesi
Yaradan yazmış koymuş başrol'e
Kötü adam olmak nefsine kalmış
Tek perde oyun senin elinde
Kalmış gölgede kuru kuru dalları
Ağlıyor üzgün bir ağaç
Kurutup dereleri kül edip dağları
Viran ettin dünyayı