Beneveld deur de foezel in mien bloed,
graop ik 't vlees van mien voeste.
Knagen en knauwen as 'n ratte aan rot vlees,
ak de verdoemenis in de ogen van de duvel lees
As de vredesdoeve ontdaon wordt van zien veren,
schient de duvel 't hellelicht uut zien lanteern.
Gesnister uut 't kreupelholt is wat ik heur,
't liek dat der lig gef 'n gloepends vieze meur.
Voesten moeten hard en knokkelig wezen.
De laomer van christ staon in de riege,
Wacht maor, da'k ze in mien knekels kriege!
Botten zunder pezen
Botten zunder vlees
Wapens in 't duuster
Geven meer kwelling en kwaod