شرمندم اگه بدم
هر کس بود نده سنم
بذار بگم غریبم
نذار کمره شه خمیده تر
آبروتو دس بگیر
اعتبارو پس بگیر
حق میدم بت خسته ای
راه تو که بسته نی
عزیزم خستم ، چون دست و پامو بستن
نبینم کفری ، باشی یه وقت از من
شرمندم اگه مثل زهر تلخم
اگه مثل برگ زردم
اگه پاییزمو توی فصل مرگم
نه دیگه نشینی پام
ته رسید مسیر ما
هی دو تا اسیر باد
هی دوتا همیشه فالش
شق شق صدای چک
تق تق صدای در
دو صدا که دیگه در نمیاد و
بحث من و تو سر نمیاد