Bir yolculuk gibi geceleri düşümde Gündüzleri zaten ben olamam ki Bir kaçak gibi bütün kirlerim üstümde Soyunup tertemiz kalamam ki Hani gücüm vardı ruhum ölene kadardı Hani nefes aldıkça hep bir umut vardı İnandım, yaşadım, yaşandım daha çok Ben doğmadan öldürüyorsun, söyle mutlu musun? Ben hiç yol almadan durduruyorsun, mutlu musun? Mutsuz olmamdan. Bir terazi gibi dengesizdim tanrının elinde
Sallanıp durdum bazen güzeldi, bazen işkence Kendimi aradım kitapların, insanların içinde Beni bulmak için kimi yolladın peki vakti gelince Hani kalbim vardı, ölmeden de durmazdı Hani gözlerim gördükçe hayallerim olacaktı. İnandım, yaşadım, yaşandım daha çok Ben doğmadan öldürüyorsun, söyle mutlu musun? Ben hiç yol almadan durduruyorsun, mutlu musun? Mutsuz olmamdan.