Rozdział 11
Ap 11,01 Potem dano mi trzcine podobna do mierniczego preta, i powiedziano: ”Wstan
i zmierz Swiatynie Boza i ołtarz, i tych, co wielbia w niej Boga.
Ap 11,02 Dziedziniec zewnetrzny Swiatyni pomin zupełnie i nie mierz go, bo został
dany poganom, i beda deptac Miasto Swiete czterdziesci dwa miesiace.
Ap 11,03 Dwom moim Swiadkom dam władze, a beda prorokowac obleczeni w wory,
przez tysiac dwiescie szescdziesiat dni”.
Ap 11,04 Oni sa dwoma drzewami oliwnymi i dwoma swiecznikami, co stoja przed
Panem ziemi.
Ap 11,05 A jesli kto chce ich skrzywdzic, ogien wychodzi z ich ust i pozera ich wrogów.
Jesliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzic, w ten sposób musi byc zabity.
Ap 11,06 Maja oni władze zamknac niebo, by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania,
i maja władze nad wodami, by w krew je przemienic, i wszelka plaga uderzyc
ziemie, ilekroc zechca.
Ap 11,07 A gdy dopełnia swojego swiadectwa, Bestia, która wychodzi z Czelusci, wyda
im wojne, zwyciezy ich i zabije.
Ap 11,08 A zwłoki ich [lezec] beda na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie sie:
Sodoma i Egipt, gdzie takze ukrzyzowano ich Pana.
Ap 11,09 I [wielu] sposród ludów, szczepów, jezyków i narodów przez trzy i pół dnia
oglada ich zwłoki; a zwłok ich nie zezwalaja złozyc do grobu.
Ap 11,10 Wobec nich mieszkancy ziemi ciesza sie i raduja; i dary sobie nawzajem beda
przesyłali, bo ci dwaj prorocy mieszkancom ziemi zadali katuszy.
Ap 11,11 A po trzech i pół dniach duch zycia z Boga w nich wstapił i staneli na nogi.
A wielki strach padł na tych, co ich ogladali.
Ap 11,12 Posłyszeli oni donosny głos z nieba do nich mówiacy: ”Wstapcie tutaj!” I w
obłoku wstapili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli.
Ap 11,13 W owej godzinie nastapiło wielkie trzesienie ziemi i runeła dziesiata czesc
miasta, i skutkiem trzesienia ziemi zgineło siedem tysiecy osób. A pozostali
ulegli przerazeniu i oddali chwałe Bogu nieba.
Ap 11,14 Mineło drugie ”biada”, a oto trzecie ”biada” niebawem nadchodzi.
Ap 11,15 I siódmy anioł zatrabił, i w niebie powstały donosne głosy mówiace: ”Nastało
nad swiatem królowanie Pana naszego i Jego Pomazanca i bedzie królowac
na wieki wieków”.
Ap 11,16 A dwudziestu czterech Starców, zasiadajacych na tronach swych przed tronem
Boga, padło na oblicza i oddało pokłon Bogu,
Ap 11,17 mówiac: ”Dzieki czynimy Tobie, Panie, Boze wszechmogacy, Który jestes i
Który byłes, zes objał wielka Twa władze i zaczał królowac.
Ap 11,18 I rozgniewały sie narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby
zostali osadzeni, i aby dac zapłate sługom Twym prorokom i swietym, i tym,
co sie boja Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyc tych, którzy
niszcza ziemie”.
Ap 11,19 Potem Swiatynia Boga w niebie sie otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała
sie w Jego Swiatyni, a nastapiły błyskawice, głosy, gromy, trzesienie ziemi i
wielki grad.