Βλέπω δίπλα μου μια μαύρη γάτα
Λέω και σήμερα κακά μαντάτα
Πού με μπλέκεις πάλι θέλω να μου πεις
Άσ' τα νάζια, μίλα μου σταράτα
Να μου ρίχνεις στάχτη μες στα ματιά
Δεν αντέχω άλλο κι άκουσε να δεις
Είμαι από σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι
Και να με ψήνεις, να με καις πια δε μου φτάνει
Βαρύ γλυκό τώρα θα πίνεις τον καφέ σου
Να απαλύνεις της καρδιάς σου το αγκάθι
Είμαι από σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι
Και να με ψήνεις, να με καις πια δε μου κάνει
Μες στο φλιτζάνι σου θα βλέπεις το όνομά μου
Πάνω στον πάτο, στου καφέ το κατακάθι
Έχω εσένα, τον μεγάλο ψεύτη
Της καρδιάς μου και του ονείρου κλέφτη
Απ' αυτά κι εκείνα πώς θ' απαλλαγώ
Στη φωτιά σου να με καις σταμάτα
Άσ' τα νάζια, ασε τα γινάτια
Τα καμώματά σου τέλειωσαν εδώ
Είμαι από σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι
Και να με ψήνεις, να με καις πια δε μου φτάνει
Βαρύ γλυκό τώρα θα πίνεις τον καφέ σου
Να απαλύνεις της καρδιάς σου το αγκάθι
Είμαι από σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι
Και να με ψήνεις, να με καις πια δε μου κάνει
Μες στο φλιτζάνι σου θα βλέπεις το όνομά μου
Πάνω στον πάτο, στου καφέ το κατακάθι
Είμαι από σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι
Και να με ψήνεις, να με καις πια δε μου φτάνει
Βαρύ γλυκό τώρα θα πίνεις τον καφέ σου
Να απαλύνεις της καρδιάς σου το αγκάθι
Είμαι από σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι
Και να με ψήνεις, να με καις πια δε μου κάνει
Μες στο φλιτζάνι σου θα βλέπεις το όνομά μου
Πάνω στον πάτο, στου καφέ το κατακάθι