[Verse 1] Huzurlarınızda huzursuzluk Bu üslüp bak hasta, ucuzlukta kas ah Beynimde boş yer yok pardon Polisler ve şarap, çimenler ve karton Sabahladım yine hava karardı Boşluğuma düşenlerin ihtiyacı vardı Uyanıkken rüyalara ihtiyacım vardı Sokak köpekleri bana havlamıyor artık Delice gelebilir üşenme düşünmeye Düşünmenin zararı sadece kendinedir Şaşırmış taklidi yaparak dinliyorum İnan ne söylüyorsun harbiden bilmiyorum Köşelerde çocuklar oynuyor ve mutlu Büyüdükçe dumanlı, gözler bulutlu Aileleri çabalamaz ama çok umutlu Böyle çok umutlu görünmeyi inan çok unuttum [Hook](x2) Yok mu karanlıkta gülümseyenler ah Biziz karanlıkta güneşlenenler Karanlıkta gülümseyenler Karanlıkta güneşlenenler İnançlarım kırılsa da kemik gibi
Merak etme aç bırakmam köpeklerini İnançlarım kırılsa da kemik gibi Merak etme aç bırakmam köpeklerini [Verse 2] Üşengecim uzak bana fesat ve yalan Fakat belki de ben mesafeyi hesaplayamadım Sıkar beni kalabalık biraz açılın Gittim uçuruma bi' çok kez, hiç atlayamadım Asarak geliyorum son kere gülenleri Ezerek ölülerin beslediği çimenleri Nefes al zombi gibi, biraz da diren deli Ağzımdan çıkan sözler kulakta siren gibi Bak ayak uydurmazsan huysuz olur adın Sikik düzenin içinde üzülmeye doyamadım Alay ve ciddiyeti karıştırıp takın Bu ifadeyi hiç bir yerde çıkarmadan takıl Çöpte yemek arayana çare bulunsun ki devlet Bizi evimizde rahat uyutsun farzet Yavaş! hep gülecek yüzüm Bi çarşafta tütün gibi serseriler bütün [Hook](x4)