او ندارد يار، بی يار...
او ندارد يار، بی يار چگونه دَوَدا... چگونه دَوَدا...
جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه...
شرجی شطرنج و غار(؟)
شرجی شطرنج و سراب(؟)
شرجی قاشق و شراب(؟)
دیگر پیرهن گِلیات را در آر
در آر به مرو به میا انقدر دیگر
افلاک که جز غم نفزایند دگر...
از خانه برون جَستم
مستیم به پیش آمد
در هر نظرش مُضمَر
صد گلشن و کاشانه
گفتم ز کجایی تو
تسخر زد و گفت ای جان
نیمیم ز تُرکستان
نیمیم ز فُرغانه
نیمیم ز آب و گِل
نیمیم ز جان و دل
نیمیم لب دریا
نیمی همه دُردانه...