Bætandi mold á ræturnar
Meðan ég reynað liðka fæturnar
ég er gaggandi eins og spætan
Til þess komast í bæturnar
Stíllin magnaðri en milljón hz
Og ég er feitari en lest
á meðan spitta þessi verse
En lag þetta hér snýr að öðrum manni
Hann borðar bara hrísgrjón
Og hann er í farbanni
Gengur í kufli einum klæða
Líf hans bara strit og mæða
Fróður meðal lærðra
Hann er andlegur maður
Okkur komin til að fræða
Borubrattur broddmunkur
Stundað hugleiðslu og meinlæti
Síðann hann var ungur
Hver er þessi munkur?
Já það er munkurinn
Og hann svífur hér inn
það er munkurinn
PH 5.5
Taktu mót hans blessun
Hlustað á hans visku
Fylgdu honum
Vertu aldrei aftur svangur né þyrstur
Drykkfelldur með eindæmum
Með þol á við tröll
Já hann er svo trúaður
Að hann flutt getur fjöll
Og þau segja að hann sé ekki eisn og fólk er flest
Steiktasti meinlætamunkur
Sem á landi þessu hefur sést
Ef þú ert með pest
Hann mun þig lækna
Hann veitir sálarró
Og hann grasið þitt grænkar
Ráðvanur eins og soffía frænka
Munkurinn er mættur standardinn mun hækka
Já það er munkurinn
Og hann svífur hér inn
það er munkurinn
PH 5.5
Taktu mót hans blessun
Hlustaðá hans visku
Fylgdu honum
Vertu aldrei svangur né þyrstur
Landann í staupið
Hann lætur streyma
Hann drekkur meira
Bruggar og eimar
í dýrðlegum friði
ég dreympi á miði
Og gubba á gólfið heima
Dreypum á miði til að finna friðinn
Já við dreypum á miði til að finna fyrir
Oh, grugg brugg
Og þú þekkir hljóminn
Eins og fullnæging í eyrunn
Er ég ríf í mikrafóninn
Steiktari en steikingarpanna
Og krumpaðri en miði
En ég er tign líkt og lágvarður
Er ég stíg inn á sviðið
Með feitustu taktanna
Flottust línurnar, svölustu rímurnar
Heitustu gellurnar, langmesta tímann
þéttasta flæðið og þykkasta sæðið
Verði þér að góðu þetta var Múnkakvæðið