Sana seni anlatmak zormuş anlamadığından anladım
Hatıraların acı verdi bana gözyaşı olupda damladı
Yüreğimin üstünde tüten kokular yokluğunla hiç kalmadı
İstanbul'dan gel gidelim yar bu şehir bizi harcadı
Derdim sensin,yine gülmek,mutluluk uzakta yağan yağmur.
Şarkım çalsın,yine sen benim olmadığım güzel hayaller kur
Gitme durdur şu vakitleri kirpiklerini saymalıyım
Bundan sonrası için plan ne? sevdiklerini mi kurcalıyım?
Ezberim var,kaşının üstünde çocukluğundan kalan dikiş.
Bu gün benim hangi yaramı sarıpta tutcak bi kaç dikiş?
Gitmek sevmeyen insanlar için zorunlu kılanan kolay bi iş
Ago ne bekliyon sen,sevmeyen hatun halini vaktini sorar mı hiç?
Sormaz çünkü sormuyor,unutmak sevince mümkün olmuyor
Büyümüş gibisin,sevmeyi öğren dünkü çocukları her gün oynuyon
Sarıl bana dinlediğin keşin hikayesi.
Dünyanın 7 harikası var,bunamış gönlüme bitanesin.
Sen gibi kimseyi sevemem asla.
Gökyüzü güneşine sırtını döndü
Dursun zamaaan omzuna yaslan
Cehennemin altıncı katında kinle kaplanmış kalbini gördüm!
Bu günleri görmemek için inanki ömrümü verebilirim
Gözüm bu günleri görmeseydi belkide yarını sevebilirdim.
Kalbini dinle,özleme düşman olup bana gelebilir mi?
Seninle şarkıda buluşalım yarim,bizi göremezler nasıl fikir bu?
Sevmediğin birini öpebilmek,kalp adaletine caiz değil.
Bizi öyle kırdılar ki,sevgiye gelince aciz beyin.
Sadece seni istiyorum ben,tomarla parayla varlık değil.
Gelecek günlere üzüldümde geçmiş batmış çok net değil
Mezuniyet töreninde olmayı çok isterdim ablan bilmez
Ben seni yazıyım kafi kimse dinlemese dağlar dinler.
Saçının kokusunun hasreti var,aynı evdesin de ablan bilmez.
Sırtıma bıçak sapla,unutmayı gülüşünü gören aptal bilmez
Hayatın bi gram heycanı yok,yarın görcem diyemiyorum
Gömleğime kokun sinmiş kaybolucak diye giyemiyorum
Hayallerimden çekip al kendini doğruyu yanlışı bilemiyorum
Her şeyi anlatabiliyorum kendime,artık bittiğini diyemiyorum