Не ми го земај времето
Времето ми е поважно од сe
Во него има спомени
Со бели мириси од плави темјани
Не, не, не, не, не можам да кажам јас
Дека повеќе од тебе знам
Нема лажно его ни суета
Не, не, не, не, не, не, не
Не би се ставила јас пред тебе
Иако подолго од тебе постојам
Вечно цвеќе не вене
Дај барем остави ме
Да живеам, пак со времето и со спомените
Не ми го земај времето
Времето ми е поважно од сe
Во него има спомени
Со бели мириси од плави темјани и усни румени
Да ти кажат дека сепак живеам
Ти, ти, ти мислиш дека зеде сe
Но верувај ми едно не
Нема сила што ќе земе време
Кај и да си ти
Штом ќе погледнеш во облаци
Ќе се сетиш и ти пак на мене
Вечно цвеќе не вене
Дај барем остави ме
Да живеам, пак со времето и со спомените