Daar waren zeven Vrouwtjes fyn
Savons in de Brandewyn 1)
Van de Mans wast dat zy praatte(n)
Den een die scheen in 't Hooft geraakt
Den ander met wenschen haar zelf vermaakt
Terwijl ze by 't Zoopje zate(n)
Doen sprack er dat eerste Vrouwtje fyn:
Hy en wy, hoe loos zyde gy
Hoe vals zyt gy van gronde
Ik wou, dat myn Man was een Konyn
Dat hy was geschooten in het Duin
Verslonden van alle de Honden
Doen sprack dat tweede Vrouwtje fyn:
Hy en wy, hoe loos zyde gy
Hoe vals zyt gy van gronde
Ik wou, dat myn Man was eenen Schip
Dat hy was gedreven al op een Klip
En versonck al metter stonde
Doen sprack dat derde Vrouwtje fyn:
Hy en wy, hoe loos syde gy
Hoe vals zyt gy van gronde
Ick wou dat myn Man was eenen Vis
En kwam gebraden op den Disch
Ik at hem op terstonde
Doen sprack dat vierde Vrouwtje fyn:
Hy en wy enz
Ik wou, dat myn Man was eenen Koe
Ik joeg hem naar de slager toe
Om te slagten terstonde
Doen sprack dat vyfde Vrouwtjen fyn:
Hy en wy enz
Ik wou, dat myn Man was eenen Paert
En vyf hondert kroonen waert
Ik verkogt hem zoo terstonde
Daarop sprack 't zesde Vrouwtje fijn:
Hy en wy enz
'k Wou, dat mijn Man was eenen Kip
Wy souden speelen: pik, pik, pik
In 't Schuilhoekje terstonde
Ten laatste sprack 't zevende Vrouwtje fijn
Hy en wy enz
Lag mynen Man eens Moedernaakt
Op een bedje van dons heel zagt gemaakt
Ik kroop er by terstonde