(Excerpt from “Diougan Gwenc’hlan,” a Breton poem from 5th century) En an Deiz Ruz me ‘wel an hoch tont eus ar choad Hag eñ gwall-gamm, gwallet e droad E veg digor ha leun a wad Hag e reun louedet gant an oad Hag o soroc’hal war e dro Gant an naon e voc’higoù Me ‘wel ar morvac’h ‘c’h enep-tont Ken e kren an aod gant ar spont; Hag eñ ken gwenn hag an erc’h kann ‘Zo en e benn kerniel arc’hant
An dour dindanañ o virviñ Gant an tan-taran eus e fri; Ne vern petra a c’oarvezo Pezh a zo dleet a vezo: Ret eo d’an holl mervel teir gwezh Kent evit arzav en diwezh Dakc’h mat ‘ta! Dalc’h mat ‘ta! Morvarc’h! Darc’h war e benn! Darc’h mat ‘ta! Darc’h! Me ‘wel ar gwad betek e c’hlin Me ‘wel ar gwad evel ullenn! Gwazh ouzh gwazh! Darc’h ‘ta! Gwazh ouzh gwazh!