Fama tuba dante sonum
excitata vox praeconum
clamat viris regionum
advenire virum bonum,
paupertatis premor peste
stultus ego, qui penes te
nummis, equis, victu, veste
dies omnes duxi festae,
voluptate volens frui
comparabar brutae sui
nec cum sancto sanctus fui;
unde timens iram tui,
lacrimarum fluit rivus,
quas effundo fugitivus
intra cetum semivivus,
tuus quondam adoptivus;
veniam vult et implorat,
ut a peste, qua laborat,
solvas eum, quem honorat,
tremit, colit et adorat.
ego caput fero pronum,
tamquam frater sim latronum,
reus, inops rationum,
sensus egens et sermonum.
Archipoeta (ca. 1130-1170)