Ik hield van jou en jij hield ook van mij Je hebt het zo vaak in mijn oor gefluisterd Ik heb dag en nacht naar jou geluisterd Ons dak was niet van pannen, maar van lei Maar ik schreeuw niet meer van de daken en ook jij Weet het zeker: het is gewoon voorbij Waarom liep de wekker nou weer af? Waarom is de droom weer afgelopen? De koren zingen weer over het kaf Het is voorbij, doe de gordijnen open Ik huil me nu weer zachtjes door de stad Ik vind mezelf terug in bruine kroegen We hadden ooit te veel en nooit genoeg en Ik noemde jou in onze ruzies ‘schat’ Maar die ruzies hebben wij nu wel gehad
We kopen nu weer liefde op de lat Waarom liep de wekker nou weer af? Waarom is de droom weer afgelopen? De koren zingen weer over het kaf Het is voorbij, doe de gordijnen open En natuurlijk wen ik vast aan dit bestaan zonder jou en zonder je verwijten Ik raak mijn schuldgevoel misschien wel kwijt en Ik ga er weer als vroeger tegenaan Je ziet me dan weer fluitend door de laan Met de mooiste meiden van het dorp gaan Maar dan loopt ook de wekker af En voor je het weet ben je weer beetgenomen Er is nu eenmaal echt geen tijd voor dromen En voor die ene droom ben ik te laf