Nie ma dzisiaj tutaj Mieszka
Mieszko tutaj już nie mieszka
Lecz w umysłach prostych ludzi
Zachwyt i zdumienie budzi
Dał korzenie, dał początek
I wprowadził nowy wątek
W tej historii, co do dzisiaj
Męczy Sławka, bawi Krzysia
Dziwi także Wiesia brata
Choć ma ledwo cztery latka
Ów nasz wielki protoplasta
Nie posłuchał ojca Piasta
Ani matki swej Rzepichy
Chociaż jedli z jednej michy
I ku wielkiej ich rozpaczy
Na Dobrawę chętnie baczył
Baczył? Mało powiedziane!
Więc gdy tylko nastał ranek
Wyjście pozostało jedno:
Chrzcić i żenić się z królewną
Wiwat Bolek i Królowa!
Lud miłości zawtórował
Wiwat Bolek i Królowa!
Lud miłości zawtórował
I tak do dnia dzisiejszego
Nie ma króla mądrzejszego