Ha myni Sache packt u bi furt vo dahei
Irgendwo glandet, wo si d'Tür uftaa hei.
I ha lehre loufe, sta uf eigete Bei,
Ha gleert, wi me Ja seit u mängisch o Nei.
Ha di nie vergässe, ha dy Abdruck y mir
Un i weis genau, es ziet mi wider zu dir.
Aber i mues wyter uf Entdeckigsreis,
I chume vo dir un i lande by dir u das isch alls, won i weis.
I bi dür mängi Kurve, da uf mym Wäg,
Bi dür dunkli Wälder, über Brügge u Stäg,
Über Bärg u Täler, über Gränze ewägg,
Dür e Sumpf u dür d'Wüeschti u ds Labyrinth vo de Stedt.
I ha mi verloffe, bi uf Abwäge cho
U nid überall hei si mi fründlich ufgno.
Ha verusse gschlafe, ha gstunke vor Schweiss,
Doch i chume vo dir un i lande by dir u das isch alls, won i weis.
Bi scho wyt umenang cho, ha verschidnigs erläbt.
S'het mängisch weh ta, ha mängs Pflaschter ufgchläbt.
Ha no mängi Narbe als Zeiche dervo,
Aber geng wider het mi öpper y d'Arme gno.
Ha Vertroue gwunne, ha my Gloube no
Un i ha ke Angscht vor däm, wo chönnti cho.
U nach all dene Jahre, da singe mir eis:
I chume vo dir un i lande by dir – uf dere grosse Reis.
I chume vo dir un i lande by dir – u so schliesst sich der Kreis.
Ja, chume vo dir un i lande by dir u das isch alls… … das isch alls, won i weis.