Mittlerweile weed et drusse hell,
Irjende' Provinz-Hotel,
Vier Spure Berufsverkehr,
Hin un her.
Ruut, Jääl, Jröön, die janze Zick,
Die Färve vun 'ner Ampel ahn dä Zemmerdeck,
Zäng jeputz un ussjecheck –
Nix wie weg!
Zoröck op die Autobahn,
'79 fing dat ahn.
Eez nur bess noh Wuppertal,
Zwei Johr spääder övverall.
Ziemlich jede Bühn jesinn
Zwesche Prüm un West-Berlin,
Manch einer bleet op der Streck:
"... keine Zweck!"
Sackja**e un Einbahnstrooße,
Kreuzunge un dämlich jrooße
Ömwääsch, bess – mer jläuv et kaum –
Doch ahnkohm.
Manchmohl jabelt sich dä Wääsch,
Wo lang jetz, links oder rääts?
Siggewind, Ihßrään un Schnie,
Manchmohl will mer och nit mieh.
Mer levve op 'ner Autobahn
Met Staus un Kurve,
Die kütt uss der Verjangenheit
Un führt uns durch et Jetz enn Richtung morje.
One-Night-Stands un Jugendsünde,
Vill zo vill verloorne Fründe,
Sing Pänz vill zo off vermess –
Dat wohr Driss.
Wer hätt domohls drop j**ett,
Dat dat su lang duhre däät?
Ussjerechnet met dä Sprooch
Un immer noch
Op dä off verfloochte Strooß,
Ungerwääß un nit verross.
Su e' Levve ess nit schlääsch,
Wenn och nit dä Königswääsch.
Mer levve op 'ner Autobahn
Met Staus un Kurve,
Die kütt uss der Verjangenheit
Un führt uns durch et Jetz enn Richtung morje.
Et Levve ess en Autobahn
Met Staus un Kurve,
Die kütt uss der Verjangenheit
Un führt uns durch et Jetz enn Richtung morje.