خيابون
کف اسفالت صافه ولي ترک داره ، مثل دل منه که غمارو يدک داره
اينجا قوانيني داره که بي تبصرس ، نگاها شليک ميشه بهت از قرض
ممکنه ارزوهات توي حباب بمونن ، تاوقتي سنگ قبرتو با گلاب بشورن
اينجا غريب نوازن به طرز فجيعي ، اگه تک بپري ميگيرتت ترس عجيبي
مهمترين چيز اينه تو بايد زنده بموني ، ولي ما اون گوشه واساديم و تشنه به خونيم
سعي کن سرت پايين باشه راه و صاف بري ، چون لاشخوره پشت سرت منتظره گاف بدي
بزار قلم بچرخه بخونه هنجره ، خيابون مثل يه خونس بدون پنجره
وقتي وارد شدي نگاهي به بيرون نداري ، پس ياد بگير که بمونه سنگ دلت
داره بازم ميگذره همه لحظه هاي من توي خيابون
اگه مثه مايي از جنس مايي پس بيا توش
همين بوده قبلم همينم مي مونه تا ابد زندگي
يعني بمونيم تا بميريم ما توي خيابون
ميدوني تعبير ميشه اينجا تفريح به چي؟ اين که برد قمارو به طرف تبريک بگي
واسه پول تب داري ولي کو دواي تبت ، فقط هول ميدي بيرون کمي دود از لاي لبت
که بيخيال باشي زمان بگذره بيشتر ، اوج خندت ميشه يکسره ريشخند
يهو يکي مياد ميگه خنجر پشتمه ، رو صورتش جاي 5 انگشتمه
همه چي ميريزه به هم رسمش اينه ، بي توجه به اين که يارو دستش چيه
اگه به ماها بندازن يه نظر همه ، ميبينن تو جمعمون هر روز يه نفر کمه
اين هستو رسمه پسته نسله منه نگو ، بس کن رزمو از خود دست به قمه باز
منو ميبيني و ميگي چه بي رحمي تو ، تا نباشي تو جمع ما نميفهمي خوب
داره بازم ميگذره همه لحظه هاي من توي خيابون
اگه مثه مايي از جنس مايي پس بيا توش
همين بوده قبلم همينم مي مونه تا ابد زندگي
يعني بمونيم تا بميريم ما توي خيابون
دل خوشه به قدم زدن زير نمنم بارون ، شايد بتونه بشوره يه کم از دغدغه هامون
چون که زندگي نه به بار نه به دار وقتي که ، دورو ورت نه حصاره نه صداي فردي که
بگه برو جلو من پشت واسادم ، پس زنده ميمونم اگه خوش شانس باشم
تا چشم زديم ما ديديم که شديم ، جاي ننه بابا اسفالت و بغل کنيم
من بچه ي خيابونا نيستم ولي ، خيابونا بچه منو نيست کمترين
احتمالي که من بچمو ترک کنم ، تو تو اشتباهي هر شبو سر کنم
به همين رسم اشنا با سنت قديم ، که خيابون داره رو قلم قدرت عجيب
عادت ميکني وقتي که هرشب توش پا بزاري ، اسم ماها تاابد ميمونه روش يادگاري
داره بازم ميگذره همه لحظه هاي من توي خيابون
اگه مثه مايي از جنس مايي پس بيا توش
همين بوده قبلم همينم مي مونه تا ابد زندگي
يعني بمونيم تا بميريم ما توي خيابون