[Verse]
Το καλύτερο μου ψέμα φόρεσα ,για να μην σκέφτομαι και κατηφόρισα
εκεί με θέλει, να είμαι κάτω γι' αυτό γράφω ,ψυχή ανεκμετάλλευτη
συμβάλλει στην αυτοκαταστροφή αυτός καταστροφή
αυτός που πίστεψε στο άπειρο
Στροφή απότομη ήταν το ξύπνημα ,ένα μάτι μισή καρδιά ήταν το τίμημα
για όσα πήρα από σένα ευχαριστώ .αγάπη δύναμη δε σου χρωστώ
έδωσα παραπάνω ,στη ψυχή σου κάτι κάνω ξέρω
Ξέρεις;
Κι όσο το μαύρο μου θα φέρνει τ' άσπρο
πάτο θα πιάνω αναζητώντας το καλύτερο
κι όταν με χάνω ,τα ετερώνυμα κολλάνε κι ενδιαφέρονται
γίνονται ασπίδα ,να το καλύτερο
Άνοδος προς νέας ημέρας φως ,τέλος οι επαναλήψεις
πρώτη μετάδοση
σ'άφησε το παιδί ,σε λήψη δεύτερη απών εσύ
τρίτη εκδοχή ,το παιδί έγινε τέρας
πλέον ξύπνιο δεν υπνοβατεί σε πλάνο τρύπιο
αναπολεί μονάχα τα 17 στο 1-7-3
17 και ξύλινες παιδεία
Δε μιλάω πολύ γράφω για τα παιδιά
ζω το τώρα είναι για τα παιδιά θεών κατώτερων
παραδειγματισμός παλιότερων
Κρίνε
Είναι νύχτα κι αλήθεια είναι
είναι αλήθεια πως ήμουν διπρόσωπος
εγώ, εγώ κι εσύ πάλι εγώ
διπλή προσωπικότητα ,που 'ν' το εγώ σου;
στοιχεία εξακριβωμένα στις 12 χωρίς ταυτότητα
γυρνάω ασυνείδητα στην αθωότητα
τσεκάρω λέξεις στην καρτέλα
έλεγχος-ανασυγκρότηση
δίνει ώθηση να περιγράψω ό,τι ζω
ζω απ' την αρχή με σφηνωμένο στο μυαλό το παρελθόν
μου 'παν να ζήσω ,είπα θα το αφήσω
και πέθανα μπροστά τους