Alaca karanlıkta içine kapanmış Bir çiçek gibi solgun ve yalnız Akşamın türlenen ışıklarında Gözlerim bir yerlerde takılı kalmış Bütün ışıklar bir anda sönse Ve karanlıklar halime gülse Yine de içim aydınlık seninle Bilirim geç de olsa benimsin Bilirim belli etmez seversin Sen her zaman özlenmeye İnan sen herşeye değersin Bir yeniden doğuş sanki bir varoluş Seni anlamak, tanımak ve sevmek Zamanların ötesinde sonsuzlara varıp Seninle oralarda yaşayabilmek