[Verse 1] Daha da sükunet yok aldı başını fecaat İnsanoğlu kendi yüzüne baksa bir an kusacak Günleri geçtim bu saatler de ziyan Gülmen için ben mi ağlamayalım hayat zati kesat Sizde insaniyet oldu haraç mezat Ben de elimi çektim her insandan insanlığa tezat Artık ayrı gayrı yok hep aynı bok gözümde Bu dünyaya kahır salan tür hep biz olduk her yönüyle Sen gönülde yaşamadın gebereceksin beyinle Daha şuanı bilmeden yarını tuttun elde Elit olacakmış o aptallar hepsi gösterişte Cebi dolacakmış onların ruhları yok yerinde Hile hurda ne yol bilir ne yordam Kuş tüyünden yataklarda yatsa batar vicdan Her şeyi boş ver de önce lazım insaf Herkesi boş ver insaf kendine insaf [Hook x2] Bir daha bakamasınlar gökyüzüne Bir daha bilemesinler sevdikleri sahici mi Bir daha binemesinler insanların omuzlarına Zaten onca yük var zaten hep bir sefillik var [Verse 2] Bu memlekette çocuklar betonla tutsak En büyük aşklar avm balkonunda ıslak Ne heves kaldı ne sindirecek kursak Herkes aç kalırız korkusuyla iktidara tırsak Sokayım siyasete siyaset hep tuzak Mutlu zamanlara el sallayın onlar artık çok uzak Hayali bulanık onca güruhun vebalini kimse sırtlamaz Daha da umudun toprağı kurak Ne yapak ne edek kendimizi mi vurak Sıraya geçip boğazlanmak için boynu bükük durak bari Hiçbir ideolojiye bağlanamaz samimice yaşamak Jipin bile ölümden kaçamaz Ne komşuluk ne aile bağları kaldı Yanında yörende sevgi bulan da yok gören de Bana ilkel bir içtenlik gerek şu yaşam süresince Bulamadım şu yamuk düzende [Hook x2] Bir daha bakamasınlar gökyüzüne Bir daha bilemesinler sevdikleri sahici mi Bir daha binemesinler insanların omuzlarına Zaten onca yük var zaten hep bir sefillik var