Soðuk, beyaz bir sisle sarýldýn ebediyen Hüzünlü geçmiþini mezardan geri getiren Gittiðin her yerde takip edecek seni Perdelerken artýk camlaþmýþ gözlerini Gördüðün kendi doðumun, beyaz örtünün kývrýlýþýný izlerken Yaþamýn güçlü elleri hissettiðin, kurtulmak için çabalarken Seyret sonu kapkara gelen zamanýn baþlangýcýný Nefretle çýðlýk atýp doðduðun güne lanet ederken Ölen bir yýldýz gibi soluk parýltýlar yayarken Bak gökyüzündeki küreye, yolunu aydýnlatmaya çalýþýrken Hatýrla ilk gördüðünde küçük gözlerini nasýl acýttýðýný Güneþin ölümündeki yansýmasýna uzanýrken Aç ölü gözlerini önündeki karaltý dans ederken Umutlanma bir kabustan uyanmak için o senin adýný fýsýldarken Dokunmaya çalýþ hissettiðinde gözlerinin sana baktýðýný Her adýmýnda senden daha da uzaklaþýrken 13 çarpýk silüet seni sessizce takip ederken Dönüp bak seni tekrar yakalamaya çalýþýrlarken Engellemeye çalýþ bir kez daha dökülen gözyaþlarýný Hatýrla duyduðun acýlarý, tuttuðun 13 yasý düþünürken Ýzle, önündeki kalabalýk yavaþça cenazene eþlik ederken Cesedin seni yutmayý bekleyen mezarýna taþýnýrken Kimse duyamaz artýk o dünyaya ait olmayan çýðlýðýný Bir gün buradan kurtularak geri dönmeyi umarken Tek baþýna dolaþacaksýn çorak topraklarý ebediyen Ruhunun soluk kefeni seni sýkýca sarmýþken Arama sonsuz yalnýzlýðýný paylaþacak birisini Artýk yakalayamazsýn sisin içinde dans eden gölgeleri