Steen voor steen Stapel ontheemd Krachten verwachtend In m'n eigen huis ontheemd Nachten alleen Duizend en één Wrange verlangens Dromen vaag en vreemd Klauteren, strompelend Aan het schermerdonker bond en blauw Zonder raad of richting Zonder taal Bang zijn Maar geloven dat ik ooit weer boven komen zou Wetend wat ik toen niet weten wou Dat alles door de liefde van een vrouw Woord voor woord Angsten vermoord Stevig en geven Weten hoe het hoort Varend vooruit Zout op mijn huid Golven bedolven Wat mijn pad heeft gekruisd Gelauterd en herboren Hier vanuit mijn toren hoog en droog Schreeuw ik naar beneden wat ik weet En wie het liever niet wil horen Houdt zich voor het kraaien doof Een ander kijkt omhoog en fluit al gauw Hier van binnen was het koud en mistig Al was het midden in de zomertijd Wie het beminnen van een vrouw zo mist is Snel de zin in heel het leven kwijt Hier van binnen was het koud en mistig Al was het midden in de zomertijd Wie het beminnen van een vrouw zo mist is Snel de zin in heel het leven kwijt Wie het liever niet wil horen Houdt zich voor het kraaien doof Een ander kijkt omhoog en fluit al gauw Mijn hoogste lied van liefde voor een vrouw Hier van binnen was het koud en mistig Al was het midden in de zomertijd Wie het beminnen van een vrouw zo mist is Snel de zin in heel het leven kwijt Hier van binnen was het koud en mistig Al was het midden in de zomertijd Wie het beminnen van een vrouw zo mist is Snel de zin in heel het leven kwijt Snel de zin in heel het leven kwijt Snel de zin in heel het leven kwijt Steen voor steen